@rli heel beknopt:
Voornaamste redenen:
- stabiliteit (hele dag 70+ geoservers herstarten is niet leuk)
- geoserver ‘te veel’ vendor specific options (risico van ‘vendor locking’, geoserver-verslaving)
- monoliet (‘moeilijk’ schalen, past ‘minder’ goed in een micro-services architectuur)
- resource gebruik (800-1000MB aan geheugen kwijt en dan niet er nog geen 1 workspace/layer/datasource geconfigureerd)
- performance (voornamelijk m.b.t. raster data)
Natuurlijk zal mapserver z’n eigen ‘issues’ hebben … maar het geeft ons:
- de mogelijkheid om een applicatie per ‘dataset’ te deployen (separation of concerns)
- per dataset te schalen i.p.v. per geoserver (microservices)
- vele malen lager resource gebruik op ons cluster (5-6MB aan geheugen gebruik bij een ‘stilstaande’ mapserver)
- makkelijker te monitoren (door scheiden per dataset kunnen sneller ‘hotspots’ identifier)
- (persoonlijk) mooiere plaatjes uit de WMS
Samengevat: het geeft ons de mogelijkheid om OGC services op een moderne infrastructuur (k8s) te deployen. Hierdoor kunnen we als organisatie meer richting een ‘generieke’ manier van werken/beheer gaan, i.p.v. voornamelijk te leunen op maatwerken/handwerk en markt ‘vreemde’ oplossingen. Wat zich moet vertalen naar lagere kosten, efficiënter/effectiever werken enz…